Totalitaryzm stworzył własną wersję literatury, w której miała ona usprawiedliwiać nieludzkie zło, przedstawiając jej jako dobro. Wymagało to specyficznych technik artystycznych, które ukryłyby prawdę przed czytelnikiem i przekonały go, że czarne jest białe. Sztandarową postacią tego ruchu był Maksym Gorki, który stworzył modelowe usprawiedliwienie sowieckich obozów koncentracyjnych w swym cyklu „Po Związku Radzieckim”. Pokazał obozy