Stajemy w obliczu drugiej fali pandemii, której skali nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Ponownie musimy przeżywać niepewność i lęk wobec nowej choroby i jej skutków, tak jak w marcu 2020 r. Jakże bardzo dziś, tak jak u początków pandemii – wobec zalewu informacji i fake newsów – brakuje nam rzetelnej wiedzy o pandemii koronawirusa i
Śledztwo dziennikarskie, którego szczegółowy opis przedstawia nam w swojej książce Ronan Farrow, to efekt drobiazgowej pracy dziennikarza „New Yorkera”. Ujawniając przestępstwa seksualne magnata filmowego Harveya Weinsteina. Autor przyczynił się do nagłośnienia problemu nadużyć seksualnych wobec kobiet, dokonywanych przez wpływowych i bogatych ludzi. Determinacja i upór Farrowa pozwoliły mu zburzyć mur obojętności i zmowę milczenia wobec
Harari, izraelski historyk i myśliciel, dobrze jest już znany polskiemu czytelnikowi – to autor takich światowych bestselerów, jak „Sapiens” czy „Homo deus”. Tym razem zabiera nas w podróż w przyszłość ku najważniejszym wyzwaniom, które stoją przed ludzkością, a które teraz są zaledwie dostrzegalne przez najbardziej wnikliwych obserwatorów rzeczywistości. Harari dokonuje swoich analiz z punktu widzenia
Książka Sylwii Winnik pt. „Dzieci z Pawiaka” to zbiór wspomnień osób, które spędziły dzieciństwo w murach tego straszliwego więzienia. Autorka dotarła do niepublikowanych dotąd opowieści i osobistych zdjęć bohaterów tamtych wydarzeń. 30 lipca przypadała 76. rozpoczęcia likwidacji Pawiaka. Premiera książki odbędzie się 12 sierpnia 2020 r. Z Sylwią Winnik rozmawia Bartosz Wieczorek. Ocaliła Pani od
Co jest niezwykłego w tej książce? Atmosfera. Niezwykle spokojna i przyjazna, pełna mądrości płynącej z doświadczenia i z miłości do dorastających dzieci. Spokojnie, to minie! Dostaniesz swoje dziecko z powrotem – tyle, że dorosłe. Teraz zaś wspieraj je z całych sił, bo ma naprawdę ciężko, i nie obrażaj się o głupstwa – zdaje się brzmieć
Zachęcenie dzieci do czytania i przekazanie im zamiłowania do niego, to najprostszy i zarazem największy kapitał kulturowy, który możemy im przekazać. Znika pokolenie ludzi chorych na literaturę – pisał zmarły w 2015 r. nasz wielki pisarz Tadeusz Konwicki. Według Konwickiego przemijało pokolenie, dla którego książka była niemal nałogiem, uzależnieniem, któremu z chęcią się ono poddawało.
Bruno Schulz to autor wciąż żywy i intrygujący swoją niezwykłą twórczością. Jej źródła biją w domu rodzinnym i czasie dzieciństwa artysty. Losy Bruno Schulza skupiają w sobie dzieje Polski i Europy początku XX w. To czas pokoju i dynamicznego rozwoju Europy, wielkiego rozkwitu ku tury i sztuki. Belle époque to także czas rozwoju nowych idei,
Zapis chwil i wrażeń związanych z pierwszymi dniami i tygodniami pandemii jest największą zasługą Pawła Kapusty. Dotarł do ludzi i dał im opowiedzieć to, co przeżyli. Książka Pawła Kapusty to fascynujące, reporterskie dzieło opisujące w sposób wielowymiarowy wydarzenia, które wywołała na początku swego pojawienia się pandemia. W tekście odnajdziemy głosy przedstawicieli służb medycznych, ale też
Witkacy nie zwalczył swoich nałogów. Pozostawił jednak ich metafizyczną wykładnię, ukazał jałowość i fałsz używek, przejrzał subtelny proces psychologicznego uzależnienia, i co najważniejsze, z wielkim staraniem wskazał sposoby wychodzenia z niego. Witkacy, jedna z najbardziej oryginalnych postaci polskiej kultury – pisarz, dramaturg, malarz, fotografik, filozof, teoretyk sztuki – w sposób szczególny w swojej książce „Narkotyki”
Przyglądając się początkom propagandy możemy w zalążku zaobserwować pewne mechanizmy, które funkcjonują wokół nas na co dzień i kształtują nasze opinie na temat polityki, gospodarki czy stylu życia. Mało kto jest zdolny wyrobić sobie własną opinię, reszta jest zdana na specjalistów od jej tworzenia. Za ojca propagandy, czy dokładniej mówiąc public relations (kontaktów z otoczeniem)